ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เขารู้ตั้งแต่เริ่มการอาชีพของเขา ว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะเป็นปัญหาในช่วง ศตวรรษที่ 21 ซึ่งหลังจากที่เขาสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาเอกสาขานิเวศวิทยาป่าไม้ และชีวเคมีที่มหาวิทยาลัยเยล
เมื่อปี 2520 เมลิลโลก็ได้รับการว่าจ้างที่กับการปฏิบัติการชีววิทยาทางทะเลใน Woods Hole รัฐแมสซาชูเซตส์โดย George Woodwell หนึ่งในคนกลุ่มแรกที่เริ่มมีปัญหาเกี่ยวกับภาวะโลกร้อน ตอนนั้นความวิตกกังวลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศก็ชัดเจนในหมู่นักวิทยาศาสตร์ “เรารู้ว่ามนุษย์เป็นสิ่งที่สำคัญกับการขัดขวางวงจรคาร์บอน” Melillo กล่าวและอ้างถึงการแลกเปลี่ยนคาร์บอนระหว่างดินพืชมหาสมุทรและชั้นบรรยากาศ “เรารู้เพียงพอเกี่ยวกับชีวเคมีของดาวเคราะห์เพื่อรู้ว่านี่ไม่ใช่ข้อตกลงที่ดี”
Jerry Melillo นักวิจัยผู้ออกแบบการทดลองภาวะโลกร้อน
Melillo ต้องการทำการวิจัยที่คำนึงถึงผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่รุนแรง แม้ว่าพวกเขาจะไม่ถูกมองเห็นมาหลายชั่วอายุคนก็ตาม “ผลักดันระบบให้ดูว่าเกิดอะไรขึ้นเป็นสิ่งแรกที่เราต้องการทำ” เขาบอกกับฉัน Melillo และนักวิทยาศาสตร์คนอื่น ๆ รอบนิวอิงแลนด์เข้าร่วมกองกำลังเพื่อศึกษาว่า ป่าฟื้นตัวจากภัยพิบัติได้อย่างไรไม่ว่าจะเป็น ธรรมชาติ หรือที่มนุษย์สร้างขึ้นช้าหรือฉับพลัน
ในปี 1988 สมาชิกของกลุ่มส่งข้อเสนอให้กับ มูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ เพื่อเปลี่ยนป่าฮาร์วาร์ดให้เป็นเว็บไซต์ การวิจัยเชิงนิเวศวิทยาในระยะยาว การกำหนดพิเศษที่ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ทำงานในโครงการนานกว่าปกติ ได้รับการรับรองโดยมาตรฐาน 3 – 5 ปี พวกเขาต้องการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลง ที่เกิดจากก๊าซเรือนกระจกกับการเปลี่ยนแปลงของป่า
การทดลองความร้อนในดินเป็นการศึกษา ในตอนแรก Melillo ได้พูดคุยเกี่ยวกับการสร้างโดมเหนือป่าทั้งหมด เพื่อควบคุมอุณหภูมิ แต่ความคิดนั้นถือว่า มีความเสี่ยงและมีราคาแพงเกินไป เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับทีมนักวิจัยในเทือกเขาร็อกกีที่แขวนเครื่องทำความร้อนอินฟราเรดจากสายไฟที่แขวนอยู่เหนือแนวนอน แต่การศึกษาครั้งนั้นเกิดขึ้นในทุ่งหญ้าอัลไพน์ต้นไม้สูงเกินกว่าจะคลุม ในที่สุดเมิลโลก็ตัดสินใจที่จะทำให้ดินอุ่นเพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศป่าไม้ที่ง่ายต่อการให้ความร้อนและเข้าใจน้อยที่สุด
Melillo ได้รับแรงบันดาลใจจาก Denver Broncos ผู้ฝังสายเคเบิลความร้อนภายใต้การฝึกฝนเพื่อป้องกันไม่ให้แช่แข็งในฤดูหนาว แต่มันเป็นความท้าทายที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงในการรักษาพื้นดินที่อุณหภูมิคงที่ที่ห่างจากเมืองหนึ่งไมล์ มีเพียงสายไฟเดียวที่เชื่อมต่อแหล่งความร้อนกับกริดไฟฟ้า หลังจากเดือนของการสร้างต้นแบบและการประชุมออกแบบทีมผู้ช่วยนักวิจัยรุ่นเยาว์เดินทางไปที่ Harvard Forest และไต่ขึ้นไปที่ไซต์ทดสอบ พวกเขาทำเชือกไนล่อนที่ไม่มีการปล่อยสล๊อตอย่างระมัดระวังตามเส้นทางที่สายเคเบิลความร้อนจะไปจากนั้นขุดคูลึกสิบเซนติเมตรทำความเสียหายให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ พวกเขาวางสายเคเบิลที่ด้านล่างของคูน้ำและใช้เท้าเพื่อดันกลับเข้าที่
การเปลี่ยนแปลงของดินเมื่อถูกรบกวน โดยปกติแล้วพืชจะปล่อยสารอาหารจากรากของพวกเขา น้ำตาล, กรดอะมิโน, วิตามินและสารประกอบอื่น ๆ ซึ่งช่วยบำรุงจุลินทรีย์ใต้พื้นผิว ในทางกลับกันจุลินทรีย์เหล่านี้ให้สารอาหารแก่พืช เมื่อทำลายโลกมันจะเจาะผ่านระบบรากที่ละเอียดอ่อนและทำให้พืชปล่อยอาหารมากกว่าที่พวกมันต้องการทำให้ระบบไม่สมดุล Melillo วางแผนไว้สำหรับเรื่องนี้ เขามีผู้ช่วยในการขุดแปลงควบคุมที่เต็มไปด้วยสายเคเบิลความร้อนซึ่งไม่เคยเปิดใช้งานเพื่อทำความเข้าใจว่าดินจะฟื้นตัวจากความวุ่นวายได้อย่างไร แม้ว่าจะไม่มีความร้อนมากก็ตามพวกเขาพบว่าพื้นดินใช้เวลาหลายเดือนในการกลับสู่สภาพดั้งเดิมนั่นเอง
0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
credit : ufabet1688
0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0